ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

-->2007?

Όταν είχες έρθει πριν δύο χρόνια στα Γιάννινα ακόμα δεν είχες κυκλοφορήσει το «Άλλη μια μέρα». Μας είχες προειδοποιήσει ότι θα είναι ένα τελείως διαφορετικό album, πιο speedάτο, ας πούμε λίγο πιο «Παυλίδης». Ότι ήθελες ένα album τελείως διαφορετικό,. Σου ταιριάζει αυτό το στυλ, σε εκφράζει όσο το «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα»;

Όχι, κατάλαβα ότι το «Άλλη μια μέρα» ήτανε περισσότερο ξεμπέρδεμα λογαριασμών, ήθελα να δω τι έμεινε εντός μου από τα «Ξύλινα Σπαθιά». Αγαπώ το «Άλλη μια μέρα» για τους στίχους του, μ' αρέσει η μουσική του αλλά μου φαίνεται σαν «κατασκευή» σε σχέση με το «Αφού λοιπόν ξεχάστηκα». Μιας και εδώ στα Γιάννινα φτιάχνετε χειροποίητα κοσμήματα το πρώτο album είναι πιο γιαννιώτικο κόσμημα ενώ το δεύτερο είναι φτιαγμένο στην πρέσα. Απλά είχα ανάγκη να ξεκαθαρίσω την σχέση μου με την μηχανή.

Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη δουλειά σου θα είναι στα χνάρια της πρώτης ή θα έχει στοιχεία κι απ' την δεύτερη;

Χωρίς να το καταλαβαίνω και πολύ οι B-Movies έγιναν συγκρότημα και το απέδειξαν το βράδυ της Παρασκεύης. Απέδειξαν ότι δεν είναι εδώ για να πάρουν μεροκάματο. Όταν δηλαδή εγώ παραπονέθηκα όλοι μου είπανε είναι η καλύτερη συναυλία της ζωής μου, όχι απ' τον τρόπο που παίξαμε αλλά ως τον τρόπο που συμπεριφέρθηκα ως αρχηγός αυτής της ομάδας

Είπες «στα Γιάννενα και πάλι», έχει ξαναγίνει εδώ κάτι παρόμοιο;

Με το που κάνουμε κάτι λέω πάμε να κλείσουμε στα Γιάννινα. Πάντα μου αρέσει να ξεκινάω από εδώ και δεν είναι μεταφυσικό αυτό. Όταν βρέθηκα στο Παρίσι στην πιο αβοήθητη περίοδο της ζωής μου οι Γιαννιώτες με σώσανε και ξέρω γιατί «Γιάννη μου το μαντήλι σου» είναι λερωμένο και ξέρω και ποιος το λέρωσε.

Αυτό εξηγεί στο «Είδα να φεύγουν δυο πουλιά» τον Ηπειρώτικο αυτό ρυθμό; Είναι από 'κείνη την εποχή στο Παρίσι ή σε επηρέασε καθόλου ο Γιάννης Μήτσης;

Ήταν ο Μήτσης. Ήμασταν στην Ηγουμενίτσα και είχα ξυπνήσει πρωί στο ξενοδοχείο. Όπως είπα και πριν τα ξενοδοχεία είναι συναρπαστικά, ξυπνάς βλέπεις το καινούργιο σου πρόσωπο για πρώτη φορά στο καινούργιο καθρέφτη, σε κοιτάει σαν να σου λέει : «τι έγινε ρε; Ακόμη δεν με αναγνώρισες;». Καθώς λοιπόν ήταν συναρπαστικό το ξενοδοχείο στην Ηγουμενίτσα σκάει ο «κρουστός» ανήσυχος με ρωτάει «τι κάνεις;» του λέω «πίνω καφέ».

Απειλητικά στο είπε;(γέλια)

Ναι ότι κι αν σου λέει ο Μήτσης αισθάνεσαι πως κινδυνεύεις! (γέλια)
Και όπως πίναμε καφέ λέμε ποιος άλλος δεν κοιμάται; Ας ενοχλήσουμε τους πάντες!
Και του λέω έχω μια μαντινάδα «είδα να φεύγουν δυο πουλιά.», αυτό μου λέει γίνεται και πωγωνίσιο και έγινε εκείνη την ώρα, εντάξει την μελωδία μετά την άλλαξα αλλά η όλη ιδέα έγινε εκεί.

Έχεις καινούργια κομμάτια; Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;

Η επόμενη δουλειά είναι ένα dvd. Θα κινηματογραφήσουμε μία παράσταση στο θέατρο Απόλλωνος της Σύρου το οποίο στέκεται εκεί από το 1861. Στις 25 Μαρτίου θα γίνει αυτό, είστε καλεσμένοι. Αυτή θα είναι η καινούργια δουλειά που θα περιέχει περίπου μισό δίσκο ακυκλοφόρητο και κάποιες διασκευές.

Είναι η τρίτη φορά που έρχεσαι παρουσιάζοντας τους προσωπικούς σου δίσκους. Ποια είναι η άποψη σου για την πόλη μας;

Μου φαίνεται λογικό κάθε φορά που κάνω κάτι καινούργιο να ξεκινάω από εδώ. Τα Γιάννινα για μένα μέσα στο κεφάλι μου είναι σαν μία όμορφη και λυπημένη κυρία αλλά κυρία με K κεφαλαίο. Αποκλεισμένη και αξιοπρεπής. Έρωτα έχω για τα Γιάννινα!