Είχες πει σε κάποια παλιότερη συνέντευξη ότι «Το «Για σένα με αγάπη» είναι ένας αντιστασιακός pop δίσκος», πρόσφατα ένας φίλος, μου είπε όταν του είπα ότι θα κάναμε αυτή τη συνέντευξη, ότι αν δεν υπήρχε αυτός ο δίσκος τότε, απλά δεν θα είχε βγάλει πέρα ποτέ το «φανταριλίκι», θα είχε πάρει αναβολή 100%. Συνειδητοποιείς πόσο μεγάλο ρόλο μπορεί να έχουν παίξει οι στίχοι σου και οι μουσικές σου σε πολλούς ανθρώπους;
Νομίζω πως συνειδητοποιώ τα πράγματα που κάνω . Αυτά που αποτυπώνω μέσα στην δουλειά μου φροντίζω να έχουν καθαρότητα γιατί γνωρίζω ότι θα φύγουν από μένα και θα ταξιδέψουν μέσα στους ανθρώπους. Προτού ολοκληρώσω ένα άλμπουμ, έναν κύκλο τραγουδιών τον κοσκινίζω όπως το αλεύρι. Γνωρίζω πολύ καλά τι έχω αφήσει μέσα εκεί, όμως δεν απαιτώ από κανέναν τίποτε. Δεν απαιτώ ούτε ζητώ από το κοινό να μπορέσει να κατανοήσει. Εξάλλου και η τέχνη χρειάζεται χρόνο για να την κατανοήσεις ως κάποιο βαθμό. Ο αγώνας μου σε αυτή την ζωή είναι να χωρέσω και να συνειδητοποιήσω.
Η αγαπημένη μου λέξη είναι πορτογαλική, η «saudade», μια απ’ τις δυσκολότερες σε μετάφραση λένε (ίσως λέω εγώ επειδή είναι και δύσκολο να μεταφέρεις στον άλλον αυτά τα συναισθήματα που κρύβει η λέξη), περιγράφει ένα είδος νοσταλγίας, προσμονής, λαχτάρας για κάτι ή κάποιον που όμως κατά βάθος, ξέρεις ότι δεν θα έρθει/επιστρέψει. Ποια η δική σου σχέση με την νοσταλγία;
Ναι καταλαβαίνω αυτό το συναίσθημα, πολλοί άνθρωποι έχουν αυτή την ανάγκη. Τι να σας πω, προσωπικά δεν νοσταλγώ κάτι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια πιστεύω πως η νοσταλγία είναι χαμένος χρόνος. Επίσης δεν αισθάνομαι κάποια ιδιαίτερη λαχτάρα, δεν περιμένω από τους ανθρώπους κάτι, ας πούμε να έρθει κάποιος ή να επιστρέψει κάποιος από κάπου. Ή να λαχταρώ επίσης την ώρα που θα πάω κάπου. Λυπάμαι αλλά δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτό το συναίσθημα ποτέ.
Ποια η σχέση σου με την φήμη, την επιτυχία και την αποτυχία;
Κοιτάξτε, την επιτυχία την θεωρώ κάπως σαν προσωπική αποτυχία απλά γιατί μπορεί να νιώσω ξαφνικά ένα είδος επίπλαστης ανωτερότητας κάτι που κάποιες φορές με οδήγησε στο να μην είμαι δημιουργικός και ειλικρινής με τον εαυτό μου. Όσο για την φήμη δεν την έχω γνωρίσει, βλέπω κάποιες φορές ανθρώπους στο δρόμο να με χαιρετάνε, και χαιρετώ κι εγώ. Πέρα από αυτό δεν έχω καταλάβει κάτι άλλο από την φήμη.
Έχεις δουλέψει και ως δημοσιογράφος σε περιοδικά παίρνοντας συνεντεύξεις, σου έχει μείνει στο μυαλό κάποια, για κάποιο λόγο; Είχες κάποια ερώτηση που συνήθιζες να κάνεις;
Ναι, είχα δουλέψει για μικρό χρονικό διάστημα στον τύπο και θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να κάνω αυτή την δουλειά. Αυτό που κάποιες φορές συνήθως ρωτούσα ήταν : «Τι είναι αυτό που δεν θες να σου λείπει από το ψυγείο?»
Το project «Rolla Scape» πως προέκυψε; Το διαφοροποιείς απ’ τα solo album σου που βγάζεις με το όνομα σου; Με την «Χρυσαλίδα» πχ εκτός της γλώσσας ποιες θα τόνιζες ως διαφορές;
Το Rolla Scape είναι ένα ηλεκτρονικό disco άλμπουμ, κάτι που ήθελα να κάνω χρόνια. Απευθύνεται και σε ένα κοινό που δεν έχει σχέση με τον Κ.ΒΗΤΑ, λόγω της πλοκής του. Το θεωρω ένα side project. Γι αυτό και το ονόμασα διαφορετικά. Με την Χρυσαλλίδα έχει αρκετές διαφορές και λίγες ομοιότητες που δεν είναι στην αρμοδιότητα μου να τις κατονομάσω ή να τις βρώ. Νομίζω πως η Χρυσαλλίδα είναι ένα εννοιολογικό άλμπουμ που φωτογραφίζει την κρίση της αστικής ταξης μέσα από έναν κεντρικό ήρωα που διαπερνά ξώφαλτσα τα κατατόπια της. Άλλοτε με μια επιπολαιότητα , άλλοτε χαμένος και άλλοτε να στοχάζεται την απουσία του νοήματος.
Η συναυλία στα Ιωάννινα ακυρώθηκε λόγω εκλογών αλλά ανακοίνωσες ότι 23 Μαΐου θα βρεθείς στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για μια ανοιχτή διάλεξη. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα που θα κινηθείς;
Ναι θα μιλήσω με τους φοιτητές της Καλών Τεχνών για το θέμα της απειθαρχίας στην εξέλιξη της Τέχνης. Μια καθηγήτρια στο τμήμα μου ζήτησε να κάνουμε αυτή την διάλεξη σαν εργαστήριο ώστε να δημιουργηθούν ερωτήματα και ίσως κάποιες απαντήσεις αν προκύψουν. Είναι κάτι που έχει να κάνει με μια δουλειά που ετοιμάζουν οι φοιτητές πάνω στο θέμα αυτό και θα ανταλλάξουμε απόψεις μιας και έρχομαι κι εγώ πάνω κάτω από τον εικαστικό χώρο.
Τι μουσικές ακούς τον τελευταίο καιρό; Άκουσες κάτι καινούριο που σε ενθουσίασε;
Αυτό τον καιρό ακούω πολύ παλιά άλμπουμ από την δισκοθήκη μου, μπλουζ και τζαζ του 60. Mal Waldron, Eric Dolphy, Pat Martino, Weather Report…
Μετά από τις συναυλίες που δίνετε τώρα, υπάρχουν μελλοντικά σχέδια;
Αυτό τον καιρό ετοιμάζω την σύνθεση για την θεατρική παράσταση Ιφιγένεια Εν Αυλίδι, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη. Παράλληλα θα κάνω κάποιες συναυλίες σε διάφορες πόλεις στην Ελλάδα.
Η καθημερινότητα (μεταξύ άλλων η επικοινωνία και η εμπιστοσύνη) στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα δυσκολεύει όλο και πιο πολύ, πως την βιώνεις εσύ την όλη κατάσταση εκεί; Εν τέλη θα φάει ο ένας τον άλλον;
Δεν μου αρέσει να πιστεύω στον κανιβαλισμό, προσπαθώ να έχω μια αισιοδοξία και να προσεγγίζω με αγάπη και κατανόηση τους ανθρώπους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι. Είναι δύσκολοι καιροί για όλους μας, όμως πιστεύω ότι μέσα από τις δυσκολίες γεννιούνται όμορφα και νέα πράγματα, νέες συνθήκες. Δεν θέλω να με φοβίζει αυτό που δεν γνωρίζω, πιστεύω στην εσωτερική δύναμη του ανθρώπου. Όπως λέει και η αγαπημένη μου Patti Smith, people have the power. Είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια και σας το αφιερώνω γιατί όλοι έχουμε μια όμορφη καρδιά μέσα μας. Και αυτό δείχνει την αδελφοσύνη και την αλληλεγγύη που οφείλουμε να έχουμε όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα.
www.kbhta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου