INSECT RADIO

(Αρχική δημοσίευση 04/2016)

Δεν σας έφταναν όλα τ' άλλα μουσικά projects που ασχολείστε, έλειπε και μια hardcore punk μπάντα, και έτσι εγένετο οι Insect Radio. 

Σ' αυτόν-η που θα ρωτήσει "δηλάδη, τι φάση?", τι απαντάτε;
Και πως έγινε το φιλικό σας προξενιό;

Οι Insect Radio είναι μια μπάντα που ουσιαστικά μέσα στο κεφάλι μας (Λάμπης και Γιώργος) υπήρχε από την εποχή που παίζαμε ακόμα με Modrec. Επειδή και οι δυο είμαστε fans της πιο σκληρής μουσικής στην ακραία έκφανση της, συζητούσαμε για ένα project που θα έπρεπε να φτιάξουμε για να παίξουμε κάπως έτσι. Ο καιρός πέρασε, η ανάγκη μεγάλωσε και μια καλοκαιρινή μέρα του 2013 μιλήσαμε στο τηλέφωνο, ο Λάμπης είχε βρει ήδη τον Νίκο Χουλιάρακη (ο πρώτος drummer των IR) και ήμασταν έτοιμοι. Στη συνέχεια προστέθηκε ο Στέλιος Προβής στο μπάσο και μετά από κάποιες ζυμώσεις καταλήξαμε στο τωρινό line-up της μπάντας με τον Αλέξη Σταυρόπουλο στα τύμπανα κ τον Ηλία Παντολέων στο μπάσο.

Τώρα όσον αφορά το πώς θα εξηγούσα σε κάποιον τι ύφος παίζουμε θα του έλεγα punk, αλλά καλύτερα να ακούσει και μόνος του γιατί μπορεί να του λέω ψέματα. 

Για τους στίχους μάλλον αναλαμβάνεις την ευθύνη εσύ (Γιώργος it is), η μουσική των κομματιών είναι συλλογική διαδικασία;

Στα περισσότερα τραγούδια του πρώτου album έχω γράψει εγώ στίχους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω αναλάβει πλήρως αυτό το "πόστο". Εξάλλου έχει γράψει κ ο Λάμπης για 2 τραγούδια (Insect Nation και The Law of the Tooth and the Fang), καθώς και η αδερφή του η Ματίνα για το The Spectre of the Broken.

Η μουσική κατά βάση είναι ιδέες που φέρνει ο Λάμπης στο τραπέζι και παίρνουν την πορεία τους μέσα στο studio από όλους. 

Σε μια punk μπάντα το περιεχόμενο των στίχων είναι απ' τα βασικά που την καθορίζει στο συγκεκριμένο είδος;

Καλή ερώτηση. Νομίζω είναι ο συνδυασμός των στίχων με τη μουσική. Όπως και να γράφει ο στιχουργός, είτε ρεαλιστικά, είτε μεταφορικά, απλά, ωμά, ποιητικά, χαβαλεδιάρικα, υπάρχει ένας κοινός γνώμονας πίσω απ´όλα αυτά που είναι η καταγγελία της ανελευθερίας και της αδικίας στην κοινωνία. Στίχους με τέτοια θεματολογία βρίσκεις και σε άλλα είδη μουσικής, όπως π.χ. στο hip hop. Όταν όμως αυτοί οι στίχοι ντύνονται με τον σκληρό και τραχύ ήχο του punk παίρνεις ακριβώς αυτό που πρεσβεύει αυτή η μουσική: ένα τεράστιο κωλοδάχτυλο προς όλους αυτούς που δεν κάνουν τίποτα στη ζωή τους πέρα από το να περιμένουν να πεθάνουν, αλλά κυρίως προς αυτούς που οδηγούν τους ανθρώπους στην πιο πάνω κατάσταση λόγω της θέσης τους και της εξουσίας που έχουν πάρει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Πόσο κοινή μπορεί να γίνει η μουσική με την πολιτική; Με την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας είσαι αισιόδοξος;

Η μουσική έχει τη σφραγίδα του καιρού της. Δεν είναι δυνατόν η μουσική, όπως και κάθε τέχνη, να μην επηρεάζεται από το καθεστώς της εκάστοτε εποχής που γράφεται, άρα και από την πολιτική. Οπότε ας πούμε ότι η πορεία τους είναι παράλληλη και ταυτόχρονη, με τη μουσική να παίρνει το ρόλο ενός εργαλείου γνώσης, ενός μέσου αντίληψης του κόσμου. 

Με την παρούσα κατάσταση δεν είμαι αισιόδοξος και δε θα ήθελα να το περιορίσω στην Ελλάδα αυτό. Η κρίση δεν είναι οικονομική, απλά ο κόσμος αυτό δέχεται άμεσα. Νομίζω πως οι διαφορές που δομούνται πλέον είναι τεράστιες και δεν ξέρω κατά πόσο ενδιαφέρει κάποιον πλέον να αναπτύξει μια οικονομία που θα υποβαθμίζει αυτές τις διαφορές όπως γινόταν μέχρι τώρα.

Πες μας για την πρώτη σας δισκογραφική δουλειά. Πως κύλησαν οι ηχογραφήσεις; Περιμένατε πως και πως να ανέβετε στην σκηνή ή τα σπάσατε όλα στο Unreal Studio, όπου έγιναν;    

Το "We are Trouble" το ηχογραφήσαμε live σε 2 μέρες. Μόνο τα φωνητικά γράφτηκαν μετά και μαζί με τις μίξεις μας πήρε μια εβδομάδα συνολικά. Σε αυτό βοήθησε και το pre-production που κάναμε και μπορέσαμε να καθαρίσουμε κάποια σημεία που ήταν ασαφή. Ήμασταν πολύ προβαρισμένοι επειδή είναι απαιτητικό το υλικό και τελικά βγήκε αυτή η "αγριάδα" του live παιξίματος που θέλαμε. Η ηχογράφηση με τη συναυλία είναι δύο διαφορετικές υποθέσεις με ξεκάθαρα τα όρια ανάμεσά τους, οπότε και η ανυπομονησία είναι διαφορετική για το καθένα. Διαφορετικό είδος "σπασίματος", αλλά παραμένει πάντα "σπάσιμο". 

Γιώργο, σε είχαμε συνηθίσει στην θέση του μπασίστα. Στους IR άλλαξε η νόρμα, και είσαι στα φωνητικά. Είναι το πρώτο σχήμα που συμβαίνει αυτό;Πες μας, πόσο καιρό το καταπίεζες αυτό μέσα σου; Όταν παίζατε με τους Modrec πχ πριν λίγα χρόνια, στραβοκοίταζες τον Αρώνη και σκεφτόσουν "θα δεις Μητσάκο, θα 'ρθει ο καιρός που θα βγάλω κι εγώ τα σωθικά μου στο σανίδι";

Του ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε του μπαγάσα! Αν και θα έπρεπε να το είχε καταλάβει επειδή τα backing vocals στο "Safe" από το Mascaraddiction είναι προπομπός insectικός. Πέρα από την πλάκα πάντως είναι όντως το πρώτο σχήμα που έχω μόνο μικρόφωνο και αυτό γίνεται γιατί ουσιαστικά δε χρειάζεται να τραγουδάω, απλά να φωνάζω στη μούρη του άλλου όσο πιο δυνατά μπορώ. Είναι πολύ δύσκολο να τραγουδάω όπως τραγουδάω στους Insect Radio και να παίζω μπάσο ταυτόχρονα. Γενικά μπασίστας παραμένω πάντως,να μη φοβούνται οι τραγουδιστές.

Ποιά θεωρείς την καλύτερη συναυλία (άλλου) που έχεις παρευρεθεί και για ποιο λόγο; Stage diving έκανες στα νιάτα σου;

Ειλικρινά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Υπάρχουν πάρα πολλές που έχω περάσει υπέροχα για διαφορετικούς λόγους. Ας πούμε πως η πρώτη συναυλία που με στιγμάτισε είναι οι Τρύπες στη Χαλκίδα το 1998 ή 1999 δε θυμάμαι ακριβώς. Πολύ δυνατό live και μεγάλο μάθημα σε όλα τα επίπεδα ήταν και αυτό των Dillinger Escape Plan στο Gagarin. Και μπορώ να βάλω μέσα και μερικά ακόμα όπως Radiohead, Converge, Tortoise, Deftones κ.α.

Έχουν γίνει και κάποια stage divings πιο παλιά όπως στους Snapcase και στους Propagandhi.

Η συγκεκριμένη μπάντα σχετικά καινούρια, τα χρόνια πάλι, που ασχολείστε με την μουσική πολλά όπως και τα διάφορα projects και συνεργασίες που έχετε κάνει. Σας φαίνεται φυσικό και εύκολο να δουλεύεται παράλληλα σε σχήματα με διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις;

την αρχή αυτού του "φαινομένου" υπήρχε μια δυσκολία για το πώς μια ιδέα μπορεί να είναι crossover από το ένα ύφος στο άλλο. Αυτό αρχίζει να λύνεται όταν αρχίζεις και ακούς το κάθε τραγούδι και διώχνεις τον εγωισμό σου για χάρη του συνολικού αποτελέσματος, εννοείται κάτω από το δικό σου πρίσμα. Πλέον είναι κάτι φυσικό και εύκολο καθώς έχουν πέσει τα τείχη του μουσικού είδους και απλά απολαμβάνουμε αυτό που θεωρούμε ωραίο όπου και αν εντάσσεται.

Μετά την πολύχρονη εμπειρία σας, πόσο δύσκολο είναι λέτε να οργανωθεί ένα γκρουπ ατόμων για ένα tour; Πάντα μου κάνει εντύπωση, όταν βλέπω "μεγάλα ονόματα", να ανακοινώνουν ημερομηνίες συναυλιών για ακόμα και μετά από έναν χρόνο! Που ξέρεις ρε φιλάρα που-πως θα 'σαι και αν θα μπορείς δηλαδή να παίξεις εσύ κι όλοι οι υπόλοιποι της μπάντας, εκείνη την μακρινή Πέμπτη μετά από έντεκα μήνες, εκατοντάδες, χιλιάδες, χιλιόμετρα μακριά σου;

Μα ίσα-ίσα που τα μεγάλα ονόματα είναι πιο εύκολο να κάνουν έναν τέτοιο προγραμματισμό επειδή έχουν καταφέρει να ζουν αποκλειστικά από τη μουσική. Στις πιο μικρές μπάντες είναι πιο δύσκολα τα πράγματα επειδή υπάρχουν οι δουλειές που έχουν όλοι και πρέπει να κάνουν θυσίες για να οργανωθεί ένα tour. Αυτό που έχω καταλάβει πάντως είναι πως αν δεν ασχολείσαι 24-7 με την μπάντα σου δύσκολα προχωράς. 

Ποιές άλλες hardcore punk μπάντες σας αρέσουν; Και ποιες άλλες, κι απ' άλλων ειδών μουσικής μπάντες, σας αρέσουν; 

Μας αρεσουν πολυ οι Converge, Retox, Bad Brains, Fugazi, Refused, Blood Brothers, At the Drive-In, Ceramic Dog, Vullfpeck, Pattern is Movement, Autechre, Zeus, Bad Plus, Venetian Snares, Tigran Hamasyan, Mehliana, Hella, Melt Banana, Off!, Husker Du, Atari Teenage Riot, Slayer, Death Grips, Black Flag, D'Angelo, Joy Division και άλλοι πολλοί.

Την μουσική των ταξιδιών σας ανάμεσα στις συναυλίες ποιος τις ετοιμάζει συνήθως; Τι ετοιμάζεται να ακούτε κατεβαίνοντας την Εγναντία Οδό; Και τι ετοιμάζεται γενικότερα; 

Τις ετοιμάζει όποιος προλάβει. Έχει πολύ πλάκα αυτή η διαδικασία γιατί μπορείς επιτόπου να κάνεις ακρόαση σε κάτι που σου προτείνει αυτός που κάθεται στο πίσω κάθισμα και να σου κάνει κλικ, ενώ κάποια άλλη στιγμή το είχες προσπεράσει. Σε αυτό το ταξίδι συγκεκριμένα έχουμε πει ότι θα πιάσουμε σίγουρα λίγο τους Einsturzende Neubauten.

Μόλις τελειώσουμε αυτά τα τέσσερα live με τους Despite Everything και τους Gnarwolves θα κινηθούμε να κλείσουμε ακόμα περισσότερα και ταυτόχρονα δουλεύουμε νέο υλικό (ήδη έχουμε στο σετ ενα καινούριο τραγούδι) που θα θέλαμε να το έχουμε έτοιμο πριν τα Χριστούγεννα.

Ο ΡαΣΠΙ - Ραδιοφωνικός Σύλλογος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων παρουσιάζει στην πόλη των Ιωαννίνων, στις 14 Απριλίου στην Δόμπολη με ελεύθερη είσοδο, 4 μπάντες από το punk και hardcore punk στερέωμα. Οι Despite Everything (ATH) μαζί με τους Gnarwolves (UK) έρχονται στα Γιάννενα στα πλαίσια της περιοδείας τους Spring Tour '16 , και ενώνουν τις δυνάμεις τους on stage μαζί με τους Insect Radio (ATH) και τους Jezies (ΙΟΑ)