(Αρχική δημοσίευση 05/2013)
Οι No Clear Mind σχηματίστηκαν το 2004 και τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισαν να "ανεβάσουν" το πρώτο τους album στο διαδίκτυο, μη περιμένοντας πόσο μεγάλη έκταση θα έπαιρνε η ακρόαση αυτού, αποκτώντας χιλιάδες downloads. Άνοιξη του 2013 κυκλοφορούν το δεύτερο album "Mets".
Το πρώτο σας album είχε κυκλοφορήσει δωρεάν στο διαδίκτυο ενώ το δεύτερο κυκλοφορεί από την εταιρία Inner Ear. Ποια είναι η άποψη σας για το πώς είναι καλύτερα στην εποχή μας να κυκλοφορεί η μουσική;
Αυτό που έχει σημασία είναι να μπορεί ο κάθε μουσικός να ανταμείβεται για αυτό που προσφέρει ενώ ταυτόχρονα η μουσική να διακινείται ελεύθερα. Δεν γίνεται η μουσική να αντιμετωπίζεται στεγνά ως ένα προϊόν (εκτός και αν αυτή είναι η πρόθεση). Μας φαίνεται παρανοϊκό να έχουν πρόσβαση μονάχα όσοι πληρώνουν το αντίτιμο, είναι απλά λάθος και κινείται αντίθετα από το πνεύμα των ημερών. Ευτυχώς αυτό δεν ισχύει πλέον για όποιον τουλάχιστον έχει πρόσβαση στο net και δείχνει προς τα που κινούμαστε.
Οι ανεξάρτητες εταιρίες, όπως η Inner Ear, σέβονται τόσο τους καλλιτέχνες όσο και το κοινό, δεν φέρνουν εμπόδια στην διάδοση της μουσικής και έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν, ακόμα και όταν μεταβούμε πλήρως σε μια κατάσταση στην οποία οι μουσικοί θα διαχειρίζονται μόνοι τους τις δημιουργίες τους με την βοήθεια του κοινού που έχουν δημιουργήσει. Εκεί φαίνεται να πηγαίνει το πράγμα.
Έχει αλλάξει ο τρόπος που γράφετε μουσική απ’ το “Dream Is Destiny” του 2009 ως το “Mets” του 2013;
Στον πρώτο δίσκο υλοποιούσαμε οποιαδήποτε μουσική ιδέα μας ερχόταν στο μυαλό, ήμασταν πιο αυθόρμητοι και δεν είχαμε πρόβλημα να μπλέξουμε διαφορετικούς ήχους και νοοτροπίες . Στον δεύτερο δίσκο κάναμε μια προσπάθεια να βγάλουμε ένα δίσκο με έναν συγκεκριμένο ήχο όπως αυτός διαμορφώθηκε μέσα μας τα τελευταία χρόνια. Ήταν μια προσπάθεια που απαιτούσε παραπάνω αυτοσυγκράτηση και συγκέντρωση γιατί πολλές φορές χάναμε τον δρόμο μας. Τώρα πάντως, που τελειώσαμε τον δίσκο, προσανατολιζόμαστε στο να γράφουμε live για τον επόμενο καιρό.
Απ’ τις ήδη υπάρχουσες ταινίες, σε ποια πιστεύετε θα ταίριαζαν οι μουσικές του νέου σας album ως soundtrack;
Ίσως να ταίριαζε στο “The Virgin Suicides” της Κόπολα, λόγω του 70’s ήχου και του μελαγχολικού χαρακτήρα της ιστορίας. Ένα κομμάτι μας πάντως, το Babel, γράφτηκε με έχοντας ξεκάθαρα στο μυαλό την ομώνυμη ταινία “Babel” του Iñárritu.
Με αφορμή τον τίτλο του album και την περιοχή όπου ηχογραφήθηκε αυτό, βλέπετε το κέντρο της Αθήνας να αλλάζει με τον καιρό; Κι αν ναι, προς το καλύτερο;
Η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας αντανακλά την γενικότερη κατάσταση που βιώνουμε. Εκεί που κάποιοι πίνουν εξωτικά κοκτέιλ, στο απέναντι πεζοδρόμιο άστεγοι προσπαθούν να την παλέψουν, εντάξει τι να πεις; Σε γενικές γραμμές όλοι μάλλον προσπαθούμε και δημιουργούμε μικρόκοσμους στους οποίους να κινούμαστε χωρίς να μας πιάνει η καρδιά μας.
Το Μετς είναι μια περιοχή αρκετά διαφορετική, πολύ πιο ήσυχη, έτυχε να έχουμε ένα σπίτι εκεί και να περνάμε πολλές ώρες με φίλους, μουσικούς και μη. Σχεδόν όλη μας η μουσική έχει γραφτεί εκεί και έτσι προέκυψε και ο τίτλος του άλμπουμ.
Μπορεί η μουσική να αλλάξει απόψεις είτε πολιτικές είτε άλλες; Με την κατάσταση στην Ελλάδα είστε αισιόδοξοι;
Έχουν υπάρξει εποχές και μέρη, όπου μέσω της μουσικής έχουν περάσει πολύ ισχυρά πολιτικά μηνύματα. Υπό αυτή την έννοια η μουσική αυτό που μπορεί να κάνει είναι να φέρει κοντά ανθρώπους που ήδη έχουν μια άποψη και να τους βοηθήσει να εκφράσουν πιο εύκολα αυτό που έχουν μέσα τους. Άλλες φορές, ένα κομμάτι μπορεί να υπερβεί οποιοδήποτε πολιτικό λόγο, όπως π.χ. το “Working class hero” του Lennon, καθώς το μήνυμα μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς την παρουσία του δημιουργού και να χαραχθεί βαθιά μέσα μας με έναν τρόπο που ο λόγος δεν μπορεί.
Συνήθως όμως πρώτα γεννιέται μια ιδέα και έπειτα την αναζητείς μέσα σε ένα έργο μουσικής και όχι το αντίστροφο, όπως ακριβώς συμβαίνει και κατά την μουσική δημιουργία, νιώθεις - δημιουργείς, δεν νιώθεις - δεν δημιουργείς.
Στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό υπάρχουν κάποιοι λόγοι ώστε να νιώθεις αισιοδοξία αρκεί να κοιτάς σε μικρο-επίπεδο. Υπάρχουν πλέον δράσεις έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης, υπάρχει διάθεση για πραγματική ενημέρωση, υπάρχει οργάνωση τοπικών κοινωνιών που δεν φοβούνται να αντιστέκονται κάτω από ασφυκτικά μεγάλη πίεση, συντελούνται αλλαγές και αυτό δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.
Κοιτώντας από απόσταση βέβαια, τα πράγματα δεν φαίνονται να βελτιώνονται, αφού απλά δεν υπάρχει καμία απολύτως σύνδεση και διάθεση σεβασμού μεταξύ της κοινωνίας και όλων αυτών που είχαν και έχουν δυστυχώς ακόμα το προνόμιο να διαχειρίζονται τις εξουσίες που εμείς οι ίδιοι τους έχουμε παραχωρήσει.
Σε συναυλίες (άλλων) πηγαίνετε συχνά; Παρατηρείτε ανταπόκριση του κόσμου, σε πιο ανεξάρτητα ονόματα, είτε εγχώρια είτε όχι ή και στις δικές σας συναυλίες ακόμα, ή προτιμάνε να πατάνε likes απ ‘το σπίτι;
Όποτε έχουμε την δυνατότητα ασφαλώς και πάμε να ακούσουμε άλλους μουσικούς, αρκετοί είναι και φίλοι μας άλλωστε. Ανταπόκριση υπάρχει αλλά συμβαίνουν δυο φαινόμενα που δεν βοηθούν και πολύ την φάση. Το πρώτο είναι πως διαχρονικά το κοινό έλκεται περισσότερο από καλλιτέχνες - μπάντες του εξωτερικού, ακόμα και αν πολλές φορές παίζουν βλακείες. Είναι γεγονός πως στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βγαίνουν εξαιρετικά καλές δουλειές και αντί να το αγκαλιάζουμε αυτό συνεχίζουμε να στήνουμε φεστιβάλ αποκλειστικά πάνω σε καλλιτέχνες του εξωτερικού αντί να ενισχύουμε τις προσπάθειες που συντελούνται εδώ. Το άλλο είναι πως δεν υπάρχουν ένα δυο χαλαροί χώροι που να ξέρεις ότι κάθε βράδυ θα παίζουν live, όπου να μπορείς απλά να περάσεις και να ακούσεις κάτι καινούργιο. Για να υπάρξει ανταπόκριση χρειάζεται και λίγη βοήθεια.
Μόλις γυρίσαμε πάντως από την Τουρκία που είχαμε πάει για μια μικρή περιοδεία και μόνο θετικά έχουμε να πούμε για τον τρόπο που μας αντιμετώπισαν εκεί και το πόσο σεβάστηκαν αυτό που κάνουμε, ήταν μεγάλη η διαφορά σε σχέση με εδώ.
Τι μουσικές ακούτε αυτόν τον καιρό; Προτείνετε μας κάτι καινούριο που σας άρεσε πολύ.
Ακούμε κυρίως παλιά πράγματα αυτό τον καιρό, από τις δεκαετίες του 60 και του 70. Από νέο υλικό μας άρεσαν οι νέοι δίσκοι των Atoms for Peace και του Devendra Banhart.
Μελλοντικά σχέδια; Συναυλίες που έχουν προγραμματιστεί;
Την Τετάρτη 29 του Μάη θα παρουσιάσουμε το “Mets” για πρώτη φορά στην Αθήνα, στην Death Disco στην περιοχή του Ψυρρή. Θα ακολουθήσει ένα live παρέα με τους gravitysayis_i στο όμορφο Ρέθυμνο, στις Ημέρες Ρεθύμνου 1η Ιούνη. Μετά θα ανέβουμε στο Βόλο για την Γιορτή Της Μουσικής και κανονίζουμε και κάποιες άλλες εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου