(Αρχική δημοσίευση 03/2014)
Ο Jef Maarawi, ως Egg Hell, ήταν απ' τα άπειρα μουσικά συγκροτήματα και μουσικούς που έπεφτα πάνω τους μέσω του MySpace πριν λίγα χρόνια, όταν αυτό μεσουρανούσε στα κοινωνικά δίκτυα. Και μέσα σ' όλα αυτά τα άπειρα πράγματα για κάποιο λόγο μου είχε ξεχωρίσει. Δεν ήταν κάποια φοβερή ενορχήστρωση αυτό που άκουγα, ίσα ίσα έμοιαζε να είναι τόσο απλό, αλλά ο συνδυασμός αυτών των ακουστικών ήχων, μαζί με τους στίχους που άκουγα, και την χροιά της φωνής του, έκαναν αυτό το project να μην το ξεχάσω μέσα στην... υπερπροσφορά μουσικής που σου δίνονταν τότε απ' το συγκεκριμένο μέσο, αλλά να χαρώ ιδιαίτερα όταν έμαθα ότι κυκλοφορεί εν έτη 2014 album μέσω της Inner Ear έχοντας επιστρατεύσει άλλα τέσσερα άτομα. Για το τι άλλαξε από τότε μέχρι τώρα θα μας τα πει ο ίδιος...
Απ' τον καιρό που ακούγαμε τα κομμάτια σου στο myspace έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Έχει αλλάξει ο τρόπος που γράφεις μουσική;
Ναι έχει αλλάξει. Μέχρι την αρχή των ηχογραφήσεων του δίσκου μας έγραφα τα τραγούδια με έναν πολύ αυθόρμητο τρόπο μεν, αλλά πάντα κολλούσα σε πρακτικά ζητήματα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Μου έπαιρνε μέρες να τελειώσω μια απλή ηχογράφηση στην αρχή και προφανώς το αποτέλεσμα ήταν πάντα μια σπιτική ηχογράφηση. Όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε με το συγκρότημα η μόνη μου ανησυχία ήταν να χαθεί αυτός ο αυθορμητισμός την ώρα της σύνθεσης, αλλά για κάποιο λόγο αυτή εξελίχτηκε σε κάτι που ίσως και να ήθελα από την πρώτη στιγμή που άρχισα να παίζω. Να ζήσω αυτήν την γρήγορη εξέλιξη μιας ιδέας σε κανονικό τραγούδι με την άνεση και την ταχύτητα που προσφέρει μια μπάντα. Ο δίσκος από την άλλη, ηχογραφήθηκε με έναν σαφώς λιγότερο αυθόρμητο τρόπο, αλλά δεν είχαμε και άλλη επιλογή. Έπρεπε να στρωθεί η μπάντα με κάποιον τρόπο και μέσα από τις ώρες στο στούντιο, μετά από την πλύση εγκεφάλου που αλληλο-υποστήκαμε, καταφέραμε να βρούμε την αρχή αυτού του τρόπου λειτουργίας που απολαμβάνουμε αυτόν τον καιρό.
Τι... χειρουργικές αλλαγές υπέστησαν τα κομμάτια που προϋπήρχαν από τότε και μπήκαν στο album;
Σε πολλές περιπτώσεις κρατήθηκαν οι βασικές ενορχηστρωτικές ιδέες που είχα για τα κομμάτια. Ο Εκελον άρχισε να δουλεύει σε κάτι το οποίο ήθελα και εγώ αλλά και αυτός να το θεωρήσει δικό του από την αρχή, πόσο μάλλον επειδή εκτός από ο παραγωγός του δίσκου είναι και μέλος της μπάντας. Διαφωνήσαμε σε κάποια σημεία, εγώ σε δικές του προτάσεις και εκείνος σε δικές μου, αλλά όσο το σκέφτομαι είναι εκείνα ακριβώς τα σημεία που νιώθω πιο σημαντικά στο δίσκο, κυρίως γιατί σκεφτόμαστε διαφορετικά και αυτό είναι το πραγματικά exciting στο αποτέλεσμα.
Βλέπεις να λειτουργεί όπως ήθελες τελικά το project σου ως μπάντα;
Ήμαστε ακόμα μωρά, αλλά νιώθουμε όλοι καλύτερα από ποτέ. Φτιάχνουμε σιγά σιγά τις λεπτομέρειες και μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω απ' το όνομα της,πλέον, μπάντας;
Όταν ήμουν 17 χρονών είχα με κάποιον τρόπο παίξει σε ένα σχολικό φεστιβάλ. Όταν μου ζήτησαν να γράψω το όνομα του "γκρουπ" σε ένα χαρτί που έπρεπε να υπογράψω σκέφτηκα εκείνη την ώρα το "eggshell". Το έγραψα χωρίς το "S" στην μέση.
Πολύ ωραίο και καλογυρισμένο το νέο σας video για το Suffering! Είχαμε τίποτα απρόοπτα στα γυρίσματα; Καμιά επίθεση καρχαρία ή σπάρου; Κανέναν ναυαγοσώστη να σας χαλάει τα γυρίσματα; Καμιά μπετονιά να μπλέκεται στα καλώδια της κάμερας;
Ήταν δυο πολύ αστείες και κουραστικές μέρες. Η πρώτη ιδέα που είχα για το βιντεοκλίπ ήταν πολύ πιο δύσκολη εκτελεστικά και καταλήξαμε να πηγαίνουμε στην παραλία και να γυρίζουμε το βιντεοκλίπ τελείως αυθόρμητα. Η Αρασέλη και ο Κωνσταντίνος είναι φοβεροί σκηνοθέτες και βγάλανε ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα με ελάχιστα μέσα. Τώρα από απρόοπτα είχαμε αρκετά ναι. Μας σκίστηκαν στολές, άρχισε να βρέχει χαλάζι κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, έπαθα ωτίτιδα, μας ρωτάγανε συνέχεια γιατί έμπαινα με τις πιτζάμες μέσα στην θάλασσα. Πολλά απρόοπτα πράγματα κρατήθηκαν και στο τελικό κλιπ, όπως η βροχή και η εισβολή των χειμερινών κολυμβητών στο τέλος.
Γράφετε στην περιγραφή σας στο fb "ο δίσκος κινείται γύρω από την μεταφορική και κυριολεκτική αλληγορία του ναυαγού που περιπλανάται χαμένος πάνω σε μία σχεδία, διατηρώντας παράλληλα την αίσθηση του χιούμορ μέσα στις πιο σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ύπαρξης." Καμιά συμβουλή προς ναυαγούς και ναυτιλλομένους που περιπλανώνται χαμένοι;
Μα το όλο ζήτημα είναι το πόσο χαμένοι είμαστε εμείς!
Έχεις πράγματα sos για αυτές τις σκοτεινές στιγμές; Τραγούδια, αντικείμενα, μέρη ή ανθρώπους;
Έχει πλάκα αυτή η ερώτηση. Είχα πρόσφατα μια κουβέντα με έναν φίλο μου για το πόσο πολτοποιημένο είναι το income καθησυχαστικών εξωτερικών πρισμάτων. Εγώ προσωπικά παίζω βιντεοπαιχνίδια. Δύσκολο να είσαι ήρεμος με βιντεοπαιχνίδια.
Πες μου έναν αγαπημένο σου στίχο. Και μια αγαπημένη σου διαδρομή.
Οι πρώτοι στίχοι από το "The Mountain Low" τουWill Oldham: "If I could fuck a mountain / Lord, I would fuck a mountain / and I'd do it with a woman in the Valley". Η αγαπημένη μου διαδρομή είναι στην θέση του συνοδηγού, από το Sao Paulo μέχρι την Itatiba της Βραζιλίας, το βράδυ.
Επερχόμενα συναυλιακά ραντεβού; Δικά σας αλλά και αλλονών που θα θέλατε να πάτε;
Ετοιμάζουμε κάποια ωραία πράγματα μέσα στον Απρίλιο, αλλά είναι λιγάκι νωρίς ακόμα για να τα μοιραστούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου