ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΤΖΙΟΣ

(Αρχική δημοσίευση 11/2012)

Είστε και οι δύο ηθοποιοί, το standup comedy είναι ένα απ’ τα διάφορα είδη που ασχολείστε ή είστε αποφασισμένα στραμμένοι προς την κωμωδία και το standup comedy συγκεκριμένα;

Μ.Α: Ως ηθοποιός μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα και μου αρέσουν εξίσου διαφορετικά είδη. Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω τι μου αρέσει περισσότερο, η τηλεόραση, το θέατρο ή ο κινηματογράφος. Το καθένα έχει τη δική του διαδικασία και λειτουργία. Οπότε δεν θα ήθελα να μου βάλω μια συγκεκριμένη ταμπέλα.

X.M: Σίγουρα το stand up comedy αποτελεί ένα από τα διάφορα είδη που ασχολούμαι, και θέλω να δουλεύω και να εξελίσσω εξίσου και τα υπόλοιπα, γιατί στην υποκριτική αν και η κωμωδία είναι πολύ ευχάριστη, δεν είναι το μοναδικό είδος κι έτσι ένας ηθοποιός πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος για οποιονδήποτε ρόλο.

Προτιμάτε περισσότερο θεατρικές, κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές δουλειές; Ξεχωρίζετε κάποια δουλειά, για κάποιο λόγο, απ’ όλες αυτές που έχετε κάνει ως τώρα;

Μ.Α: Όπως προείπα, μου αρέσουν εξίσου. Χωρίς να θέλω να θέλω να «αδικήσω» κάποια μου δουλειά, διασκέδαζα πολύ με τον ρόλο μου ως Τάμμυ στις Σαββατογεννημένες, όπου είχαμε κι ένα τρομερά παρεϊστικο κλίμα.

Χ.Μ: Αν και ασχολούμαι κυρίως με το θέατρο, μου αρέσει πολύ και ο κινηματογράφος. Σαν δουλειά δεν ξεχωρίζω καμία, γιατί όλες είναι εντελώς διαφορετικές και δεν μπορούν να συγκριθούν. Μέχρι στιγμής, όμως, η παράσταση «Ντροπής Πράγματα» μου έχει δώσει πολλές όμορφες στιγμές, ταξίδια αλλά και πολλή δουλειά για να δημιουργηθεί, άρα σαν όγκο δουλειάς και ευχαρίστηση ως ερμηνεία και συνεργασία, την ξεχωρίζω κάπως από τα υπόλοιπα.

Πείτε μου για την νέα παράσταση «Ντροπής Πράγματα» που ανεβάζετε. Περί τίνος πρόκειται;

Μ.Α: Είναι μια κωμική παράσταση με στοιχεία stand up comedy, που αποτελέιται από μονολόγους, διαλόγους, σατιρικά σκετσάκια και live τραγούδια. Τα κείμενα στο πρώτο μέρος αναφέρονται κυρίως στις σχέσεις των δύο φίλων και στο δεύτερο, η θεματολογία ποικίλει, με διακωμώδηση άλλων θεμάτων της καθημερινότητας.

Χ.Μ: Πρόκειται για μια παράσταση με κωμικοτραγικές καταστάσεις, με πολύ αυτοσαρκασμό, σάτιρα, μουσική και την ενεργό συμμετοχή του κόσμου, που δίνει μια άλλη νότα στην παράσταση, καθώς βγαίνει πολύ γέλιο και υπάρχει ένα πολύ όμορφο, φιλικό κλίμα. Όπως μας έχουν πει μερικοί, έχει και διδακτικό χαρακτήρα, κυρίως στα ζευγάρια, γιατί «παίρνουν δουλειά για το σπίτι»…

 

Ένας πετυχημένος standup comedian, σημαίνει ότι είναι και πολύ αστείος και όταν κατεβαίνει απ’ την σκηνή; Έχει κάνει δηλαδή το χιούμορ του επάγγελμα; ‘Η επάγγελμά του είναι να για λίγη ώρα να κάνει χιούμορ;

Μ.Α: Πιστεύω πως οι κωμικοί ηθοποιοί είναι άτομα μελαγχολικά κατά βάθος . Με την κωμωδία, προσπαθεί λοιπόν ένας κωμικός να βγάλει τα κακώς κείμενα από τη ζωή του και μέσω του χιούμορ να ξορκίσει όλη αυτή την απαισιοδοξία που υπάρχει στη ζωή μας γενικά. Βέβαια, είναι και θέμα χαρακτήρα το πώς συμπεριφέρεται κάποιος εκτός σκηνής.

Χ.Μ: Το χαμόγελο, το χιούμορ και γενικά η καλοπέραση λένε, είναι τέχνη. Για να τα απολαμβάνεις, πρέπει να τα έχεις, να τα εξελίσσεις, να τα θες στη ζωή σου. Πολλοί ταυτίζουν έναν κωμικό με τον ρόλο του σε ένα έργο και θεωρούν ότι έτσι είναι και στην προσωπική του ζωή, όμως αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν το χιούμορ τους επάγγελμα, όμως είναι λίγοι. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να έχεις μια ακομπλεξάριστη σχέση με το χιούμορ, έχοντας και ένα μέτρο εντός και εκτός σκηνής, γιατί στην ζωή εκτός σκηνής, πολλές φορές το χιούμορ παρεξηγείται από πολλούς και δεν έχει το άλλοθι του «πειράγματος» σε μια παράσταση. Άρα, καλό έιναι να είσαι «αστείος» αλλά να ξέρεις που και πότε είτε είσαι ηθοποιός, είτε όχι.

 

Έχετε επηρεαστεί από ηθοποιούς του είδους;

Μ.Α: Η αλήθεια είναι πως όχι. Προσπαθώ σε κάθε παράσταση να προσθέσω λίγη εμπειρία, γιατί πιστεύω ότι αυτό το είδος είναι κάτι που μαθαίνεται από παράσταση σε παράσταση, ανάλογα με τις αντιδράσεις και την ενέργεια που έχει κάθε κοινό, με βάση τις δικές μου προσλαμβάνουσες.

Χ.Μ: Αν και έχω παρακολουθήσει και stand up comedies του εξωτερικού, αλλά και στην Ελλάδα, δεν νομίζω ότι επηρεάζεσαι εύκολα, όσο ότι μαθαίνεις πολλά πράγματα που αφορούν μερικά τεχνικά κομμάτια. Σε κάθε κείμενο, αλλάζουν όλα. Αν δε σε εκφράζει η θεματολογία, πρέπει να βρεις το κατάλληλο στυλ και να την κάνεις δική σου, ενώ σε μια αντίστοιχη θεματολογία, ένας άλλος stand up comedian μπορεί απλά να κάθεται στη σκηνή κι ο κόσμος να μη σταματάει να γελάει. Άρα, δεν μπορείς να αντιγράψεις ούτε να επηρεαστείς εύκολα από άλλους, κι έτσι εκπαιδεύεις τον εαυτό σου και μόνο, για να είσαι έτοιμος στην κάθε παράσταση, με βάση το υλικό κάθε φορά.

Πόσο σημαντικό είναι να γράφει το κείμενο μιας τέτοιας παράστασης αυτός που παίζει; Μιας και το χιούμορ και εκφράσεις του καθενός είναι εν μέρει διαφορετικές, ή εκεί είναι που μπαίνει το στοιχείο του ηθοποιού και προσαρμόζετε στο κείμενο;

Μ.Α: Ο καθένας παίρνει ένα κείμενο και το προσαρμόζει στα δικά του εκφραστικά μέσα, το κάνει «δικό του». Είναι φυσικά πολύ βολικό και πιο εύκολο να γράφει κάποιος αυτά που παίζει, γιατί μπορεί να αλλάξει ότι νιώθει ότι δεν λειτουργεί και να είναι πιο κοντά στην δική του ματιά για το αποτέλεσμα της παράστασης γενικότερα.

Χ.Μ: Όπως προείπα, είναι θέμα ηθοποιού. Σίγουρα βοηθάει το να γράφεις το δικό σου κείμενο, γιατί όπως και να έχει, θα προσεγγίζεται από τη δική σου αισθητική και την προσωπική σου ματιά, άρα θα το εκφράσεις και με τον δικό σου τρόπο, πιο εύκολα. Επίσης, αποκλείεις πράγματα που δεν σε αφορούν ως θεματολογία. Επειδή όμως, δεν συμβαίνει συνέχεια αυτό, πρέπει πάντα ο ηθοποιός να προσαρμόζεται στο κείμενο που του δίνεται και να γίνει η κατάλληλη σκηνοθετική προσέγγιση ώστε να είναι και πειστικό. Ο ηθοποιός θέλει την βοήθεια του σκηνοθέτη και την άμεση συνεργασία του.

Συμβαίνει συχνά ατάκες ή καταστάσεις πραγματικές της καθημερινότητας σας να περνάνε στο χαρτί και στους διαλόγους; Βλέπωντας το trailer πχ της παράστασης…Χρήστο, μιας και έχεις γράψει το κείμενο της παράστασης έχει τύχει να αλληλοκυνηγιέσαι με την κοπέλα σου με τηγάνια στα χέρια;

Μ.Α: Όλη μας η ζωή είναι μια κωμωδία, άλλοτε μαύρη, άλλοτε εντελώς αστεία. Όλα όσα υπάρχουν στο έργο, είναι καταστάσεις που συναντάμε στην καθημερινότητά μας.

Χ.Μ: Όλα όσα έχω γράψει είναι βγαλμένα από τη ζωή. Παρεξηγήσεις, καυγαδάκια, λόγος-αντίλογος, καταστάσεις από την ζωή μας που κανείς μας δεν θα ήθελε να βγούνε παραέξω αν και είναι χαζά πράγματα που όλοι τα έχουμε ζήσει, και πολλά άλλα, συνθέτουν την παράσταση. Πολλές ατάκες από αυτές είναι αληθινές! Όπως και στο video, μέχρι ένα βαθμό.. Δεν μου έχει τύχει βέβαια ακόμα (δυστυχώς!) να αλληλοκυνηγηθώ με τηγάνι, αλλά με την πρώτη ευκαιρία, υπόσχομαι να το κάνω! Ελπίζω να μη μου το κάνει βέβαια η Μαρία στην παράσταση χωρίς να το ξέρω!

Το άγχος της σκηνής το έχετε ξεπεράσει; (αν ποτέ το είχατε) Η «ενέργεια» του κοινού παίζει ρόλο;

Μ.Α: Στις πρώτες παραστάσεις υπάρχει λίγο άγχος, για να δεις αν όλο αυτό που ετοιμάζεις τόσο καιρό έχει ανταπόκριση, και περιμένεις να δεις την αντίδραση του κοινού. Σαφώς και η ενέργεια του κοινού επηρεάζει μια παράσταση, όπως και η ενέργεια του ηθοποιού, που μπορεί να είναι διαφορετική από μέρα σε μέρα, οπότε σε κάθε παράσταση σαν ηθοποιοί βιώνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Χ.Μ: Κάθε αρχή και δύσκολη λένε. Μέχρι να βρεις τα πατήματά σου, να αφομοιώσεις τα κείμενα, να αρχίσεις να αναλύεις τις πρώτες αντιδράσεις του κόσμου, υπάρχει ένα άγχος. Φυσικά και η ενέργεια του κόσμου είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα σε μια παράσταση, γιατί υπάρχει άμεση οπτική επαφή, υπάρχει το γέλιο, υπάρχει η συμμετοχή σε διάφορες στιγμές μέσα στην παράσταση, επομένως η ενέργεια μεταδίδεται από τη σκηνή προς το κοινό και αντίθετα μέχρι το τέλος της παράστασης. Φυσικά, ο κόσμος που έρχεται σε μια παράσταση stand up comedy έρχεται για να γελάσει, άρα έχει θετική ενέργεια έτσι κι αλλιώς.

Με την μουσική ποια η σχέση σας; Είστε λάτρεις κάποιων συγκεκριμένων ειδών; Η μουσική που ίσως παίζει κατά τη διάρκεια κάποιας παράστασης σας επηρεάζει;

Μ.Α: Έχω σπουδάσει κλασική μουσική, και ως πιανίστα έχω έντονη επιρροή από την κλασική μουσική, αλλά μου αρέσει πολύ και η ροκ μουσική. Η μουσική έχει τη δύναμη να σου προκαλεί συναισθήματα και να σου δημιουργεί εικόνες. Είναι πολύ σημαντική για την γενικότερη εικόνα και την αίσθηση που σου δίνει για μια παράσταση.

Χ.Μ: Ασχολούμαι με την κιθάρα, όμως είμαι λάτρης πολλών κομματιών από διάφορα είδη μουσικής, γιατί θεωρώ πως κάθε είδος μουσικής έχει τα διαμαντάκια του, με μια μεγαλύτερη επιρροή από την ροκ, τόσο ξένη όσο και ελληνική. Όσον αφορά την παράσταση, το κομμάτι της μουσικής είναι πολύ σημαντικό, γιατί δίνει συναισθηματική φόρτιση και γενικά ενισχύει το έργο του ηθοποιού, σε όλα τα είδη των παραστάσεων. Για αυτό το λόγο, στην παράστασή μας δώσαμε πολλή μεγάλη έμφαση στο μουσικό κομμάτι, με  τραγούδια αλλά και πολλά ηχητικά εφέ.

Η καθημερινότητα (μεταξύ άλλων η επικοινωνία και η εμπιστοσύνη) στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα δυσκολεύει όλο και πιο πολύ, πως την βιώνετε εσείς την όλη κατάσταση εκεί; Εν τέλει θα φάει ο ένας τον άλλον;

Μ.Α: Μα ο ένας έχει ήδη φάει τον άλλον! Αστειεύομαι φυσικά. Ζούμε σίγουρα δύσκολες καταστάσεις και είναι επιτακτική ανάγκη να κρατήσουμε την αισιοδοξία μας και το χιούμορ μας ζωντανά! Μόνο έτσι δεν θα αλληλοφαγωθούμε!

Χ.Μ: Μη βάζεις ιδέες! Η κατάσταση είναι δύσκολη, και νομίζω έχουμε κουραστεί να το επαναλαμβάνουμε, όμως δεν πρέπει να κουραστούμε και να παλεύουμε για να αλλάξει αυτό. Δεν πρέπει και δεν θα χάσουμε την αισιοδοξία μας σε καμία περίπτωση, γιατί μετά «μαύρο φίδι που μας έφαγε». Πριν προλάβουμε να φάμε ο ένας τον άλλον…

Αγαπημένο ανέκδοτο έχετε;

Μ.Α: Όχι, δεν έχω, ανέκδοτο είναι η ίδια μας η ζωή!

Χ.Μ: Έχω, αλλά το κρατάω για την παράσταση, πολύ επιλεγμένα, μέσα στην όλη συζήτηση και σε συνεργασία με τον κόσμο. Άσε μην πω τίποτα τώρα και βγει κανένα τηγάνι!