8.2.18

ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


(Αρχική δημοσίευση 03/2012)
Τον Γιώργη Χριστοδούλου σαν όνομα και κάποια τραγούδια του που είχαν γίνει γνωστά μέσω τηλεόρασης, τον/τα ήξερα χρόνια. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα ακούσει ένα ολόκληρο album του πριν, δεν είναι και πολύ στα ακούσματά μου αυτό το είδος μουσικής. Τα κομμάτια απ’ το νέο «Flâneur» όμως μου άρεσαν, και μάλλον προτιμώ την φωνή του στα ισπανικά. Μου άρεσαν οι μουσικές και αυτό το live video που έχει ανέβει στο youtube http://www.youtube.com/watch?v=7htxllfgFrM  με γιουκαλίλι που τόσο μ’ αρέσει. 
 Η πορεία σου στη μουσική και το θέατρο έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πίσω. Πες μου για την αρχή όλων αυτών. Είσαι ικανοποιημένος από το που σε έχει φέρει ως τώρα; Σαν να λέμε, αυτό ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; 
Νιώθω ότι όσο μεγαλώνω κι αποκτώ περισσότερη πείρα σ' αυτό με το οποίο καταπιάνομαι έρχομαι όλο και πιο κοντά στην ιδέα που είχα όταν ξεκινούσα αυτήν την περιπέτεια. Όλα αυτά τα χρόνια γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους, ταξίδεψα, έφτιαξα μουσικές για το θέατρο, έκανα πολλούς και καλούς φίλους...Κι έχω την αίσθηση ότι με περιμένουν πολλά και υπέροχα ακόμα... 
Από τα πρώτα σου βήματα έχεις συνεργαστεί με αρκετά καταξιωμένα ονόματα, ξεχωρίζεις για κάποιο λόγο, κάποια απ’ αυτές τις συνεργασίες;
Τους ανθρώπους του θεάτρου τους νιώθω πάντα πιο κοντά μου - είναι γοητευτικοί κι ενδιαφέροντες. Όμως και στη μουσική συναντάς "συμμάχους" ή αν θες "συγγενείς" με τους οποίους επικοινωνείς μ' έναν άλλο τρόπο, περισσότερο μέσω της μουσικής και λιγότερο με λόγια, με την ίδια όμως ένταση. Αυτή την αίσθηση την είχα από την πρώτη στιγμή με την Αρλέτα, την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τον ισπανό τραγουδοποιό Alberto Mate και με κάποιους μουσικούς έλληνες και ισπανούς.
Ποιό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις διδαχτεί και σε βοήθησε περισσότερο στην πορεία σου; Σαν μουσικό αλλά και σαν άνθρωπο.
Να μη φοβάμαι να πω αυτό που θέλω. Μπορεί πολλές φορές να μου "έκλεισε" ο δρόμος γιατί δεν είναι πάντα ευχάριστο σε όλους να ακούν την αλήθεια, όμως αυτά τα εμπόδια είχαν πάντα ημερομηνία λήξης. Κανείς δε μπορεί να σου σταθεί εμπόδιο όταν αγαπάς τη μουσική και θες να συνεχίζεις ν' ασχολείσαι μ΄αυτήν. Τρόποι υπάρχουν πάντα να "τους τη βγεις χωρίς φλας", που λένε. 
Ο πρώτος σου δίσκος κυκλοφόρησε το 1998, από τότε μέχρι το 2011 που κυκλοφόρησε το Flâneur, έχουν μεσολαβήσει αρκετές κυκλοφορίες και αρκετά χρόνια. Άλλαξε μέσα σ’ αυτά τα χρόνια ο τρόπος που συνθέτεις και ηχογραφείς;
Έχει αλλάξει η θεώρηση όλης της ζωής μου - η επιλογή μου να έχω δύο σπίτια, να είμαι σε διαρκή κίνηση, να ηχογραφώ εδώ, εκεί και πιο κεί, είναι κάτι συναρπαστικό, βεβαίως  κάποιες φορές κουραστικό αλλά και δυναμωτικό γιατί δεν πέφτεις στην παγίδα της ρουτίνας. 
Το νέο άλμπουμ είναι γαλλόφωνο και ισπανόφωνο. Είσαι οικείος μ’ αυτές τις γλώσσες και κουλτούρες; Έγινε και επιδιώκοντας ένα πιο εύκολο άνοιγμα στο εξωτερικό; Στην Ισπανία κυκλοφορεί ήδη, περίμενες τόση ανταπόκριση από το κοινό εκεί;
Ο δίσκος προέκυψε από την ανάγκη μου να εκφραστώ σε μία γλώσσα που έμαθα τα τελευταία χρόνια κι άρχισα σιγά-σιγά να σκέφτομαι σ' αυτήν. δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο. Όλα ήρθαν αβίαστα γι αυτό και με αργούς ρυθμούς. Δεν είχα καμιά βιασύνη να τελειώσει αυτός ο δίσκος - πέρασαν δυόμιση χρόνια από τη στιγμή που έγραψα το πρώτο τραγούδι μέχρι να  δω το άλμπουμ στα δισκοπωλεία. Ήθελα να το χαρώ όσο γινόταν. Γαλλικά δε μιλάω αλλά έχουν έναν ήχο που με γοητεύει  κι η έννοια του Flâneur είναι κάτι που ανήκει δικαιωματικά στους γάλλους. Την ανταπόκριση αυτή για να είμαι ειλικρινής δε την περίμενα κι αυτό με γεμίζει  δύναμη κι ενθουσιασμό για να συνεχίσω...  
Flâneur σημαίνει περιπλανώμενος, κάποιος που παρατηρεί περπατώντας…  Η δικιά σου σχέση με την περιπλάνηση ποιά είναι; Γενικά πέρα από το ωραίο και ρομαντικό της υπόθεσης, μπορεί να κρύβει και μια τάση φυγής;
Όχι, δεν έχει να κάνει με τη φυγή. "Όποιος βιάζεται σκοντάφτει" κι ο φυγάς πάντα βιάζεται να ξεφύγει από κάτι που τον κυνηγάει. Εγώ προτιμώ να απολαμβάνω την βόλτα μου, να αφιερώνω χρόνο στους ανθρώπους που τους αρέσει να ξοδεύουν λέξεις, στα τοπία που μου μιλάνε με το δικό τους τρόπο. Δεν μ' αρέσει να τρέχω ...  
Ο αγαπημένος σου στίχος-φράση ποιος-α είναι; 
"A gentleman will walk but never run" (Sting) 
Μιας και περνάς αρκετό απ’ τον χρόνο σου στην Ισπανία, πρότεινέ μας κάποιον νέο μουσικό ή μπάντα από εκεί. Εσύ αυτόν τον καιρό τι ακούς;
χαχα...Θα σας πρότεινα έναν Έλληνα! "Evripidis and his Tragedies". Μαρέσει πολύ και η Maia Vidal και η María Rodes. Τελευταίως ακούω αρκετό swing και πολλή γαλλική νέα σκηνή - πιστεύω ότι εκεί έχουν αυτή τη στιγμή ό,τι πιο ενδιαφέρον υπάρχει στην μουσική και δημιουργικά κι αισθητικά. 
Από μελλοντικά σχέδια τι έχουμε; Κάποιες προγραμματισμένες συναυλίες; Αναμένεται και κάποια κυκλοφορία με ελληνικό στίχο ξανά;
Θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες ένα ελληνικό τραγούδι που μου έκαναν δώρο η Μάρω Μαρκέλλου και ο Πάνος Σουρούνης. Αναμένω την κυκλοφορία του " Flâneur " στη Γαλλία και θα συνεχίσω να εμφανίζομαι εδώ και στην Ισπανία. Στις 6 Μαρτίου θα παίξουμε στο "Faust" στο κέντρο της Αθήνας. Όλο το Μάρτιο θα βρίσκομαι τις Πέμπτες στο "Γιασεμί" στην Πλάκα. Τον Απρίλιο και το Μάιο στην Ισπανία κι έπειτα βλέπουμε... Όπου με πάει η μουσική και με βγάλουν τα βήματα μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου